Het lot

Het leven is een weg

Een weg met kruispunten

Vol keuzes

Ga ik rechts

Of ga ik links

Maar wat doe je, als blijkt

Dat je keuze

Geen keuze is

Weiger je?

Protesteer je?

Of ga je mee?

Volg je het pad van je lot

Of sla je af

Om te ontdekken

Dat ook dit pad

Naar je lot leidt?

oorspronkelijk geschreven op 27-01-2011

Niemandsland

Ik sluit mijn ogen

en zet de eerste stappen
door de dichte mist

ik voel de kou
die me bij de keel grijpt
en mij doet huiveren

Ik wandel niet
door mooie weilanden
maar langs grijs beton

Met elke nieuwe stap
vergroot de eenzaamheid
en vriest mijn hart

In mijn eigen niemandsland

eerder gepubliceerd in de rubriek Wassily's Frisbee in het tijdschrift Schoon Schip, editie maart 2014

Schrijven is geen keuze...

Schrijven is voor mij geen keuze, het is een noodzaak.

Het is een innerlijke niet te stoppen drang om door middel van woorden mijn wereld vorm te geven en nieuwe werelden te scheppen. Dichten draait voor mij om het over brengen van emoties en gevoelens. Het is een manier om een ander mee te nemen in een wereld die ze anders niet zouden bezoeken.

Ik dicht vanuit mijn gevoel, mijn visie en beleving. Het is voor mij echter geen doel om de lezer de achtergrond van een gedicht te laten begrijpen. Een goed gedicht is voor mij een gedicht dat iets met de lezer doet, los van wat de schrijver er mee beoogde. Jouw interpretatie kan compleet anders zijn dan de mijne, maar juist dat is in mijn ogen de kracht van een gedicht.